Projekt artystyczny Co mimo wszystko budzi Twoją nadzieję?
Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu, 2021
Projekt artystyczny pt. „Co mimo wszystko budzi Twoją nadzieję?” był wynikiem współpracy Stowarzyszenia Artystycznego „Otwarte” oraz pracowników naukowo-dydaktycznych Katedry Architektury Wnętrz i Rzeźby Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, przy wsparciu Galerii Sztuki Wozownia.
Otwarty charakter wystawy podkreślała tytułowa forma pytania, mając na celu stworzenie przestrzeni dialogu, sprzyjającemu refleksji i wymianie myśli. W wystawie uczestniczyło około 60 twórców z różnych środowisk artystycznych w kraju. Organizatorzy zadbali o to, aby dobór zaproszonych artystów nie był determinowany określonym kluczem ideologicznym, a grupa uczestników charakteryzowała się różnorodnością pokoleniową i światopoglądową. Istotą projektu było stworzenie wielogłosowego, otwartego pola interpretacyjnego, umożliwiającego swobodną wymianę artystycznych refleksji nad pojęciem nadziei.
Jednym z kluczowych założeń wystawy było odniesienie się do rzeczywistości społecznej i egzystencjalnej wynikającej z doświadczenia pandemii COVID-19. Organizatorom zależało na tym, aby twórcy nie przedstawiali swoich refleksji w oderwaniu od aktualnych realiów, lecz aby ich dzieła pozostawały w relacji do współczesnych kontekstów społecznych i kulturowych. Wystawa miała zachęcać do ponownego zaangażowania w rzeczywistość, zarówno poprzez akt twórczy, jak i odbiór dzieł przez publiczność. W tym sensie projekt miał na celu nie tylko prezentację artystycznych interpretacji nadziei, lecz także inicjowanie interakcji oraz otwieranie przestrzeni do dialogu i refleksji nad współczesnymi wyzwaniami.
Projekt artystyczny „Co mimo wszystko budzi Twoją nadzieję?” stanowił próbę odpowiedzi na wyzwania współczesności poprzez medium sztuki. Otwartość formuły, różnorodność uczestników oraz odniesienie do aktualnych doświadczeń społecznych miały na celu stworzenie przestrzeni spotkania, w której nadzieje artystów mogły współistnieć, nie tworząc jednolitego systemu, lecz pozostając w dynamicznej, otwartej relacji z odbiorcami. Tym samym wystawa nie tylko stanowiła prezentację dzieł sztuki, lecz również zainicjowała proces refleksji nad kondycją współczesnego człowieka oraz jego zdolnością do odnajdywania nadziei w obliczu wyzwań rzeczywistości.
