ArchiArt 2025

W lutym 2025 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi odbyła się druga edycja ogólnopolskiego wydarzenia ArchiArt, skierowanego do studentów oraz kadry akademickiej kierunku Architektura Wnętrz z polskich uczelni artystycznych. Tegoroczna edycja, zatytułowana „Dziedzictwo i Tożsamość”, objęła cykl wystaw (prezentujących prace studentów, dyplomy oraz dorobek dydaktyków) oraz konferencję naukową.

W ramach wystawy DYPLOM zaprezentowano między innymi dwa projekty dyplomowe obronione w 2024 roku na kierunku Architektura Wnętrz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu:

  1. „Projekt koncepcyjny wnętrza. Adaptacja starego magazynu cegieł na przestrzeń warsztatowo-wystawienniczą” autorstwa Jakuba Krawczaka, przygotowany pod kierunkiem dr. hab. Grzegorza Maślewskiego, prof. UMK, oraz dr inż. arch. Aleksandry Truchel.
  2. „PRZYSTAŃ na moment. Modułowy system pływających domków letniskowych” autorstwa Patrycji Płocharskiej, którego promotorkami były dr hab. Katarzyna Adaszewska, prof. UMK, oraz mgr inż. arch. Katarzyna Rudólff-Kanabaj.

Motyw przewodni konferencji ArchiArt – „Dziedzictwo i Tożsamość” – został podjęty m.in. przez mgr inż. arch. Katarzynę Rudólff-Kanabaj, która w swoim wystąpieniu pt. „Tożsamość miejsca i kontekst przestrzeni – procesy dydaktyczne architektów wnętrz i architektów” poruszyła zagadnienia związane z rolą edukacji w kształtowaniu świadomości przestrzennej, kulturowej i tożsamościowej przyszłych projektantów.

„Dla architekta kontekstem jego działań jest przestrzeń urbanistyczna – jej tożsamość wynikająca zarówno z historii miejsca, ale i samej formy istniejącej w danej chwili. Ma to odzwierciedlenie w procesie dydaktycznym na wielu uczelniach. Rozbudowane zajęcia z projektowania urbanistycznego pozwalają zrozumieć sposób operowania kompozycją urbanistyczną, a przedmioty dotyczące historii architektury uczulają na wartość zabytkowej tkanki miasta.

W programach nauczania architektów wnętrz znajdujemy analogiczną próbę odniesienia się do otoczenia. W tym wypadku kontekstem dla działań projektowych jest architektura. Podejście do tego zagadnienia jest niestety często zbyt uproszczone. Zamiast wyczulania na rozumienie przestrzeni, zwraca się uwagę głównie na aspekty instalacyjne i konstrukcyjne, które, choć oczywiście niezbędne w przyszłej pracy, nie są istotą sprawy. Nieco więcej uwagi przywiązuje się być może do pracy z obiektami zabytkowymi, ale przecież nie stanowią one większości.”
— mgr inż.arch. Katarzyna Rudólff-Kanabaj